این نکته امروزه در پرتوتحقیقات روانشناسی وروانکاوی مسلم شده است که

 سرچشمه ی تکبروفخرفروشی بردیگران چیزی جزعقده ی حقارت نیست،آنها

که مبتلا به این عقده هستندواز آن رنج می برند،برای جبران کمبودهای خودبه

این وسیله غلط،یعنی بزرگ نشان دادن خود به طور مصنوعی متوسل می شوند

واز این راه بر حقارت اجتماعی خود می افزایندوبیش از پیش خودرا منفورمی سازند.

این مساله ی روانشناسی به روشنی درگفتار امام صادق نقل شده:

هیچ کس بر دیگران برتری جویی وفخر فروشی نمی کندمگر به خاطر حقارتی که در

درون وجود خود احساس می کند.